افزایش عارضه ی فلج کننده ی پای شارکوت درمیان افراد  دیابتی

 27 می 2015- تعداد افراد دیابتی که درآنها تغییر شکل ناتوان کننده ی پا به نام  پای شارکوت تشخیص داده می شود بطور فزاینده ای درحال افزایش است. پای شارکوت اغلب موجب می شود فرد مجبور به استفاده از صندلی چرخ دار شده یا در موارد شدید مجبور به قطع عضو می گردد.

بسیاری از بیماران مبتلا به این عارضه به جراح ارتوپد مراجعه می کنند. دکتر مایکل پینزور جراح ارتوپد مرکز پزشکی دانشگاه Loyolaتوانسته است 91 درصد از بیماران خود را با جراحی و استفاده از یک قاب خارجی ساخته شده از فولاد ضد زنگ و آلومینیوم بکار رفته در هواپیما درمان کند.

  دکتر Pinzurبیش از 560 عمل بروی پای شارکوت با استفاده از دستگاه ثابت کننده ی خارجی انجام داده است. عارضه ی   Charcot footمعمولاً دربیماران دیابتی مبتلا به چاق مرضی که به نوروپاتی دیابتی مبتلا هستند و دچار اختلال  در حس درد در پاها شده اند، بوجود می آید. پای شارکوت معمولاً به دنبال یک جراحت جزئی در پا نظیر رگ به رگ شدن یا شکستگی بر اثر فشار ایجاد می شود. از آنجائیکه  بیمار قادر به احساس درد مربوط به این جراحت نیست و با همین حالت به راه رفتن ادامه می دهد وضعیت این آسیب دیدگی  وخیم تر می گردد به این ترتیب شکستگی استخوان و فروپاشی مفاصل بتدریج موجب تغییر شکل پاها می شود. دراین حالت بیمار بروی کناره های پا راه می رود و همین موضوع سبب ایجاد زخم های فشاری در پای بیمار می شود.

 عدم رسیدگی به این گونه زخم ها موجب ایجاد عفونت وسرایت آن به استخوان ها می شود، بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها تنها از ایالات متحده ی آمریکا، 29.1میلیون نفر (9.3  درصد از جمعیت) به دیابت مبتلا هستند.

 افزایش تعداد مبتلایان به دیابت همراه با اپیدمی  چاقی سبب افزایش بروز پای شارکوت شده است. اضافه  وزن خطر ابتلا به نوروپاتی دیابتی را افزایش می دهد. چاقی همچنین در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی خطرابتلا به پای شارکوت را افزایش می دهد. افزایش چاقی مرضی در میان مبتلایان به دیابت به سطح  هشدار دهنده ای رسیده است.

 بر اساس گزارش منتشر شده در مجله ی Diabetes and its Complicationsحدود 62 درصد از بزرگسالان درایالات متحده ی آمریکا که به دیابت نوع 2 مبتلا هستند، چاق می باشند و 21 درصد از آنان به چاقی مرضی مبتلا هستند.

تکنیک های جراحی سنتی که در آن استخوانها به محل خود توسط صفحات و پیچ های داخلی برگردانده می شوند برای عده ای ازبیماران بسیار چاق مبتلا به پای شارکوت موثر نمی باشد. تضعیف استخوان به دلیل عارضه ی پای شارکوت خود موجب می شود استخوان تحت فشار وزن سنگین بیمار خرد شود.

 در چنین مواردی درمان معمول گچ گرفتن پای بیمار است اما دراین حالت استخوانها درحالت غیرطبیعی جوش می خورند و حرکت بیمار چاق در شرایطی  که یک پای  او در گچ است، غیر ممکن می شود بهمین دلیل بیمار مجبور به استفاده از صندلی چرخ دار به مدت  نه ماه خواهد شد و پس از خارج کردن پا از گچ بیمار باید همواره از ابزارهای دست و پا گیری مانند leg brace  استفاده کند.

دکتر Pinzurاز ابزاری بنام Ilizarov circular external fixatorبرای برگرداندن حالت طبیعی  استخوانها دراین بیماران استفاده می کند. این ابزار شامل سه حلقه است که اطراف  پا و قسمت پائینی ساق پا قرار می گیرد.این حلقه ها دارای  پین های فولادی  ضد زنگی  هستند که در داخل پا قرار گرفته  و از استخوان بعد از عمل جراحی محافظت می کنند. بدنبال جراحی ، این ابزار به مدت 10 تا 12 هفته بروی پای بیمار قرار می گیرد درطی این  مدت، بیماران غالباً قادر به راه رفتن یا حداقل تحمل بخشی از وزن خود هستند.

 پس از برداشته شدن این ابزار ثابت کننده ، پای بیمار به مدت  4 تا 6 هفته  در گچی قرار می گیرد که البته بیمار می تواند با آن راه برود. بعد از این مدت بیمار باید برای ادامه ی درمان از بوت هایی استفاده کند که قابل درآوردن می باشند  و در نهایت باید از کفشهای دیابتی استفاده کند.

 دکتر Pinzurمی گوید: عارضه ی پای شارکوت یک بیماری ناتوان کننده و بسیار چالش برانگیز برای بیمار است اما با درمان  جراحی مناسب، اکثریت قریب به اتفاق بیماران مجدداً قادر به راه رفتن طبیعی خواهند شد.

منبع:www.sciencedaily.com/releases/2015/05/150527133936.htm